فلفل سفید

شاید تعجب کنید اما دانه های فلفل سفید، فلفل سیاه و حتی دانه های فلفل سبز همه از یک گیاه به دست می آیند. این گیاه که piper nigrum یا گیاه فلفل نام دارد، بوته ای است که میوه ای شبیه توت تولید می کند. این میوه ها که به روش های مختلف فرآوری می شوند، همان چیزی هستند که ما به عنوان دانه فلفل می شناسیم.

فلفل سیاه که رایج ترین ادویه بدست آمده از این گیاه است، با گرفتن میوه های سبز و نارس گیاه، پختن آنها در آب داغ و سپس خشک کردن به دست می آید. پس از طی روند خشک شدن، پوست میوه اطراف دانه سیاه و منقبض می شود. نهایتا محصول خشک به دست آمده یک دانه فلفل سیاه است.

در مقابل فلفل سفید زمانی فرآوری می شود که میوه های گیاه فلفل رسیده باشند. پوست بیرونی میوه برداشته می شود و فقط دانه داخل آن باقی می ماند. سپس دانه ها را خشک می کنند تا دانه های فلفل سفید به دست آید.

بنابراین تنها تفاوت میان فلفل سفید و سیاه در زمانی است که میوه های گیاه برداشت و فرآوری می‌ شوند (به صورت رسیده یا نارس) و همچنین اینکه ادویه از کل میوه و یا فقط دانه های آن تشکیل شده است.

دانه‌ های فلفل سبز نیز مانند دانه‌ های فلفل سیاه از میوه های نارس تهیه و برای حفظ رنگ سبز خود، چه از طریق خشک کردن انجمادی و چه سایر فرآیندهای شیمیایی فرآوری می شوند.

در آشپزی غربی، فلفل سفید بیشتر به دلیل زیبایی در سس ها و یا غذاهای سفید استفاده می شود. به عنوان مثال، اگر در فرانسه قصد تهیه سس بشامل را داشته باشید، ممکن است به شما گفته شود که به جای فلفل سیاه از فلفل سفید استفاده تا از لکه های سیاه ناخوشایند کوچک در سس خود جلوگیری کنید.

در آشپزی آسیایی و مخصوصا چینی نیز بسیار بیشتر از فلفل سفید استفاده می شود تا سیاه. از این رو همیشه انتخاب برتر برای غذاهای چینی فلفل سفید است.

در حالی که فلفل سیاه تازه آسیاب شده دارای رایحه گلی و تند خاصی است، فلفل سفید ویژگی های ملایم و یکنواخت تری را از خود نشان می دهد. از طرفی ممکن است یافتن آن کمی سخت تر از فلفل سیاه معمولی باشد.

این ماده را در جای خشک و تاریک در ظروف در بسته نگهداری کنید. دوام کامل دانه های فلفل بیشتر از پودر است، بنابراین بهتر است از خرید پودر فلفل به مقدار زیاد خودداری شود.

مواد تند مانند فلفل ها به خصوص فلفل سفید به واسطه خواصشان در ارتقای سیستم ایمنی شهرت فراوانی دارند. یافته ها حاکی از آن هستند که کپسایسین؛ ماده ای که عطر و طعم تند به فلفل می دهد، قادر به انهدام برخی از سلول های سرطانی است. این نتایج به ویژه در مطالعات مرتبط با درمان سرطان پروستات نشان مشاهده شده اند.

فلفل سفید نه تنها به عنوان چاشنی غذا کاربرد قابل ملاحظه ای دارد، بلکه تولید انرژی را در میتوکندری سلول ها افزایش می دهد. فلفل سفید همچنین حاوی منگنز است که یک ماده ضروری برای تولید انرژی و مبارزه با رادیکال های آزاد به شمار می رود.